8 jaar

Mijn oudste dochter is 8 jaar geworden! Als de dag van gisteren weet ik nog dat ze 3 weken te vroeg werd geboren, net 2 dagen ervoor had ik nog op mijn hoge hakken mijn eigen verjaardag gevierd en liep ik hoog zwanger op die hakken te dansen. Denkend dat het nog wel even zou duren voordat hij of zij zich zou aandienen! Niets was minder waar, het begon vroeg in de ochtend rond 4.30 en 3,5 uur later was ik moeder. Prima bevalling, lekker vlot, precies zoals ik zelf in elkaar zit! Vier dagen later echter zat ik met een heel stuk minder zelfvertrouwen achter in de auto terwijl de kersverse papa reed, op weg naar het ziekenhuis, naar haar te kijken of ze het alsjeblieft zou redden. Onderkoeld en ondervoed was de diagnose. De kraamhulp had 1 dag verzuimd te temperaturen en mijn borstvoeding was gewoonweg niet genoeg geweest, 1 en 1 is dan 3. (ik wijs echt niet snel naar een ander maar hier ben ik toch heel voorzichtig geneigd te wijzen naar de kraamhulp..een jonge meid die ook nog maar net van de opleiding afkwam en waarschijnlijk net zo onzeker was als ik...) Maar deze ervaring maakte wel dat ik geen vertrouwen meer had in mezelf. Elke druppel van haar fles moest op was dat niet t geval dan was ik behoorlijk overstuur, even de ''koude'' gang (in mijn eigen huis) op met mijn oudste betekende voor mij 2 badhandoeken om haar heen want stel je voor dat ze weer onderkoeld raakte! Nee een pretje was die begin tijd niet, ook niet voor de papa! Echt genoten heb ik niet van dat eerste jaar, ik dacht de hele tijd ''als ze nu maar 1 jaar is, is ze sterker''. Prompt kreeg ze met 14 maanden een koortsstuip..we zijn nog nooit zo snel over de Waalbrug van Nijmegen geweest...jammer alleen dat het in een ambulance was..de koortsstuip had toen 40 minuten geduurd! Uit een reflex (nadat ik 112 had gebeld) ben ik haar gaan uitkleden en heb haar op haar zij gelegd zodat in ieder geval niet haar tong kon inslikken. Vraag me niet waar ik die logica vandaan haalde ik deed t gewoon. In het ziekenhuis kreeg ze nog een aanval en ook die duurde lang...!! Om haar spieren en alles te ontspannen is ze ingespoten met valium en dat maakte dat ze tot s avonds 20.00 uur sliep, samen met mijn schoonmoeder (mijn moeder was bij mijn jongste dochter die toen net 6 weken oud was) hebben we bij haar bed gezeten waar ze heerlijk lag te slapen.  s Avonds toen ik aan het eind van mijn latijn was werd ze wakker en dacht ze ''joehoe daar is mama laten we spelen''...ze heeft er helemaal niets aan over gehouden, maar wat een tijd!
Nu zijn we 7 jaar verder en wordt ze al een echte meid, een mp4 speler prijkte op haar lijstje voor haar verjaardag en een spiegel is niet veilig voor haar. En voor die spiegel wordt alles grondig geïnspecteerd met de nodige ''sexy'' bewegingen. Jongens zijn ''stom'' maar toch ook stiekem wel een beetje leuk en wij samen gaan al de nodige discussies aan ...pre puberteit!
Maar ze is ook heel sociaal...denkt altijd aan anderen (en niet altijd genoeg aan zichzelf dus dat houd ik haar ook voor) ze leest elk boek binnen no time uit en stelt vragen die ook voor mij maken om goed over zaken na te denken. Ze chat op ''Avastars'' en wil nog net geen Hyves account...ben benieuwd hoe lang dat duurt...?
Tegelijkertijd is ze ook nog heerlijk een (klein) meisje en kan ik nog heerlijk met haar knuffelen! Op haar verjaardag hebben we samen geshopt...en ''meiden'' dingen gedaan!
Maar vooral ben ik erg trots op mijn oudste! Haar plek in het gezin zal altijd de oudste blijven een titel die zij met verve draagt! Nog ''even'' en is ze is 18... en dan....? Ik ging op mezelf wonen op die leeftijd gewoonweg omdat ik er aan toen was...in heel, heel veel zaken lijkt mijn oudste op mij,... ik heb ruim 5 maanden rondgetrokken in Amerika en woonde ruim 3 jaar in Engeland.....oh help...! Vandaag en morgen en alle dagen genieten van haar en van haar zijn!
Way the go girl! Leef je leven! Ik sta pal achter je!